‘Wag kang mapagod
Hataw at galaw
Ako’t ikaw (tayong lahat)...
Napapahataw
ka na ba? Habang binabasa mo ang lyrics, sigurado akong napapakanta ka na sa isip
mo. O di kaya’y naiisip mo si Gary V. na kinakanta ito na malamang ay sumasayaw
rin sa utak mo.
* |
Kahit
saan mapadpad, mayroon at mayroong isang tao diyan na kung hindi kumakanta ay
nakikinig sa musika.
Sa mga kanto kung saan maraming tambay at
nag-iinuman, di mawawala ang videoke. Madalas pa nga’y aakalain mong ibang
bersyon ng kanta ang tumutugtog. Ito’y dahil wala sa tono o tyempo ang
kumakanta, o di kaya naman ay dahil parang isinalin ang kanta sa ibang lenggwahe—lenggwahe
ng mga lasing.
* |
* |
Mapapansin
na sa pakikinig o pag-awit, hindi maiiwasang mapaindak. Tayo’y sumasabay sa
indayog sa iba’t ibang paraan: sa pagtapik-tapik ng mga kamay o paggalaw sa mga
ito na parang may tinatambol sa ere, sa pagtangu-tango, at pagpadyak-padyak
(hindi ko alam ang tawag sa paggalaw ng unahang parte ng paa habang nakadikit
sa sahig ang likurang bahagi ng talampakan—ganito kasi ang ginagawa ko kapag
sinasabayan ang kanta). Ang karanasang ito sa musika na nagpapaindak sa atin ay
tinatawag na groove (Madison, 2006) o sensorimotor
coupling (Janata, Tomic & Haberman, 2012).
Binanggit
sa pag-aaral nina Madison, Gouyon, Ullen, & Hörnström (2011) na ayon sa mga
pag-aaral, may bayolohikal na eksplanasyon ang koneksyon sa pagitan ng ritmo ng
musika at ng paggalaw. Kinakitaan ng aktibasyon ang mga bahagi ng utak na
sangkot sa pagkilos ng tao (motor system) kapag nakikinig sa mga tunog
na may ritmo. Iniuugnay rin sa pleasure ang mga karanasang may
kinalaman sa rhythmic music. Makikita ito sa mga bahagi ng
utak na naa-activate na may kinalaman sa reward at arousal (tulad
ng amygdala).
Sa
pag-aaral nina Madison et al. (2011), 19 na Swede ang naging kalahok. Nakinig
sila sa 100 sample ng traditional folk music na nabibilang sa limang genre
(mula sa limang rehiyon, kabilang na ang Greek, Indian, Jazz, Samba, and West
African). Nagtagal ng mula 9.06 hanggang 14.55 seconds ang bawat musika.
Kinailangan nilang i-rate ang mga ito depende kung napapaindak sila (Groove).
May dalawa pang panukat silang ginamit. Ito ay kung nakarinig na ba sila ng
parehong musika (Familiar) at kung gusto nila ang musika at nais pang
ituloy na pakinggan (Good). Ginawa nila ito isa-isa at nagtagal ng 41
hanggang 56 minutes.
Lumabas
na ang West African, Samba, and Jazz ang may pinakamataas na rating pagdating
sa Groove at sinundan ng Greek at Indian. Ibig sabihin, mas nag-e-evoke ng
paggalaw ang mga musikang nabibilang sa West African, Samba at Jazz. May anim
na audio signal properties na ikinakabit sa pagpapaliwanag sa resulta ng rating
nga mga kalahok—Beat Salience, Event Density, Fast Metrical Levels,
Systematic and Unsystematic Microtiming at tempo—na hindi
ko na ipapaliwanag dahil kahit ako ay hirap na unawain ang mga ito. Pero sa pagkakaintindi
ko, ang beat at kung gaano ito ka-salient sa isang
musika ay maaaring magpaliwanag kung bakit napapaindak sa musika. Halimbawa,
ang Samba ay may mataas na correlation sa hindi bababa sa apat
na audio signal properties na maaaring mas nagdudulot ng
pag-indak kumpara sa iba pang genre na ginamit sa pag-aaral. Pero dahil sa ang
pag-aaral ay gumamit ng, ayon sa mga mananaliksik na rin, “unsystematic sample
of music examples, this cannot in any way be generalized to these genres at
large.”
Sa
iba namang panukat, lumabas na hindi naman pamilyar ang lahat sa mga musika
kahit pa may iilan na nagbanggit na may alam silang may kinalaman sa jazz,
Latin at folk music. Mayroon ding nakitang correlation sa pagitan ng Groove at Good.
Sa tingin ko ay may sense ito kung karanasan ko lang ang pagbabatayan dahil
kadalasang napapa-groove ako sa mga kantang gusto ko.
Maganda
sanang magkaroon din ng ganitong pag-aaral sa Pilipinas at gamitin ang mga
musikang pinapakinggan sa dito. Baka maaring i-relate ito ibang psychological
concepts tulad ng personality, emotion, at colonial mentality. :D
...
Ang lahat gumagalaw
Kaya hataw na!
Naalala ko tuloy ang UP Fair nito lamang buwan. Nagpunta kami ng mga kaibigan ko sa
fair isang gabi kung kelan si Gary V. ang bida. Sumakay kami ng ilan sa mga
kaibigan ko sa flying fiesta. Napatili ako hindi dahil sa pag-ikot-ikot ng ride
at pagtaas ko ere pero dahil tumugtog ang kantang ‘yan. Hudyat ng pagsalang ni
Gary V. sa stage. ‘Yang kantang iyan ang ginamit niyang pambulaga sa audience.
Tilian at sigawan ang mga tao. Ang galing niya lang. Karapat-dapat lang siyang
tawaging Mr. Pure Energy. Parang walang kapaguran sa pagkanta at pagsayaw. At
kami namang manunood at tagapakinig niya’y walang kapaguran din sa pagsabay sa
pagkanta at pag-indak.
...
“Music gives a soul to the
universe, wings to the mind, flight to the imagination
and life to everything.” ― Plato
Ladinig, O., & Schellenberg, E. G. (2011, July 18). Liking Unfamiliar Music: Effects of Felt
Emotion and Individual Differences. Psychology
of Aesthetics, Creativity, and the Arts.
Advance online publication. doi: 10.1037/a0024671
Janata, P., Tomic, S., & Haberman, J. (2012).
Sensorimotor Coupling in Music and the Psychology of the Groove. Journal of
Experimental Psychology , 141 (1), 54-75.
Madison, G., Gouyon,
F., Ullen, F., & Hörnström, K. (2011). Modeling the tendency for music to
induce movement in humans: First correlations with low-level audio descriptors
across music genres. Journal of Experimental Psychology: Human Perception
and Performance , 37 (5), 1578–1594.
No comments:
Post a Comment